İnsanlar kendi hatalarının kusurlarının görünmemesi için, karşıdakinin en basit sözlerini evirip çevirip gündeme getirir. Bu tip insan ve bu durumlarda sadece işini yapıp susmak gerekir. Çünkü her konuşma karşıdakinin üstüne bulaşmış çamuru temizlemeye yarar.
E. Selki
Kendimle olmayı, doğa içinde ondan bir parça olarak, ona uyumlu olarak yaşama en büyük mutluluğum.
Her an, her şeyi birileri ile bağlı yapmayı, sürekli birileri ile beraber olmayı, hadi şuraya gidelim, hadi şunu yapalım lı bir yaşamı, bunu yapmadığın için sana tavır konulmasını sevmiyorum.
Arkadaşlıkları değil, dostlukları seviyorum. Zamanla tanıyıp, toplumsal yargıçlık yapmayan, sürekli maddiyat konuşmayan, bilmediği konularda ahkam kesmeyen, sözü lafı döndürüp en basit yardıma, iyiliğe getirmeyen insanları tercih ediyorum, sayı hiç ama hiç önemli değil.
Haftalarca, aylarca görüşmeyip,bir araya gelince zaman hiç uğramamış gibi kaldığı yerden devam eden güzel dostlukları seviyorum.
Ne şanslıyım ki böyle insanlar tanıdım. Olduğun gibi kabul eden, niyeti tavrını bilen ve“ o”yapmışsa bir bildiği vardır diyen.
Bunu yaşatabilmek ve insana anlatabilmek için çok ta insan kırmışlığım olmuştur. Hiç pişman olmadım. Çünkü sınırlarım var ve bunu kimse aşmasın istiyorum. Bu konuda eleştirenlere saygı duyuyorum ama taviz vermeden yoluma devam ediyorum. Bu yalnızlığı sevmek ve kabullenme in bir getirisi. Kimse olmadan da olur diyebilmenin hafifliği.
Bazen hayal kurarım. Şu, şu, insanlarla hep beraber bir yerde bir yaşam formu (köy gibi) oluşturup yaşamak ne güzel olur diye.
Elbette bir toplumda yaşarken her tür insanla karşılaşır ve iletişime geçersin.. Fakat yaşamına kimi alacağından sen sorumlusun. Bu en yakının bile olsa.
En alt düzeyde ilişki ve saygıyı koruyarak.
Ben bunu yaparak yaşamımı kolaylaştırdığımı düşünüyorum.
Kendinle olmak yalnızlık gelmiyor bana. Asıl yalnızlığın, kalabalıklar içinde anlaşılmamak ve akışına göre yaşamak olduğunu düşünüyorum.
Herkese anlaşabildikleri, seçerek yaşamına aldıkları ile “YALNIZLIK” diliyorum..
E. SELKİ
ERSOY SELKİ 