Bana göre en çok güvenilen insan sevilir.
Peki bir insan kendine güvenmiyorsa kendini sevebilir mi?Hayır. Kendini sevemeyen önemsemeyen birey başkalarını gözünde büyütür.
Sürekli kendini eleştirir..Bu yakın çevresi dışında diğer insanlardan uzaklaşmaya iter..
Sosyal yaşamı etkilenir..Başkalarının kendini örselemesine izin verir.
Bir bireyin özgüvenli olabilmesi için temel düşünce “Ben ben olduğum için biricik ve değerliyim” inancıdır..
Bu değerin gelişmesi ise bireyin ,çocuğun olduğu gibi kabullenmesi ile olur.Toplumun ,medyanın v.b nin mükemmel ,güzel ,tanımlamalarını umursamamakla olur….
Bunların aileden başlayarak çocuklara aşılamamız gerekir.
Bu da bana göre çocuğa gösterilecek sevgi ve değerin hata ,yanlış veya iyi güzel davranışlara göre değil her koşulda fark ettirilmesi gerekir..
Her yanlışın acımasızca eleştirilmemesi ,daha iyiyi yapabileceği güvenini vermekle başlar..
Ödül ve ceza konusu çocukta şartlı sevildiği duygusu yaratır.Bu da özgüven kırılmalarına yol açar..
Bir başka durum da ona ailenin çizdiği sınırlılıklar içinde kendi kararını verebilme hakkı tanımaktır..
Giyeceğini ,yapacağı sporu,etkinliği seçebilmesidir..
Üçüncü durum, onlara yapabilecekleri işleri onlara bırakarak ,ben yapabilirim duygusunu yaşatabilmektir..
Örneğin çantasını taşıması,ev çalışmasını kendi yapması,kıyafetini giymesine izin vermek gibi..
Bir durum daha önemlidir ki,iyi yaptıkları konularda gelişimine daha fazla destek vererek gelişimini görmesini sağlayarak geliştiğinin fark edilmesini sağlamak..
Senin Türkçe n zaten iyi ,matematiğin zayıf ona yön eksiğini gider değil Türkçe de en iyiye ulaşmasına destek olmak gerekir..
Elbette daha az başarılı olduğu konuda neden öyle olduğunu sorarak ve eksiklerin giderilmesine çalışarak..
Yoksa müzik yeteneği olan çocuktan muhasebeci,özel eğitimciler var edip içinde keşkeler bırakırız..
Günümüzde maalesef,özgüven ile şımarıklık kendini bilmezlik karıştırılmakta,dilediği gibi başkalarını düşünmeden davranma özgüven gibi gösterilmektedir.
Ôzgüvenli kişi,duygularını net ve açık ifade eder,kararlı ve kurallı davranır..
Başkalarının davranışları ile değil kendisi ile ilgili olay ve yaşantılara odaklanır..
El alem ne der ile ilgilenmez..
Bu nedenlerle,çocuklarımıza iyi modeller olma çabamızı artırmalıyız..
Çocuklarımızın fiziksel özellikleri ile yargılar yapmamalıyız..(güzel kızım,yakışıklı ,karabiber ,boncuk v.b hitaplar tüm iyi niyetine rağmen çocukta ben şöyle olduğum için seviliyorum duygusu uyandırır ki onu kaybederse her şeyi yitireceği kuşkusuna kapılma riski vardır..)
Çoçuk büyütmek ile insan yetiştirme ayrımında hepimize çok önemli görevler düşüyor..Güzellikler ayrıntıda saklıdır ve çocukta en fazla ayrıntıyı hak eden gelecek umudumuzdur..
Geleceğe umutla bakmak için sabır ,bilgi ve öğrenmeye ihtiyacımız var..
Çocukluk insanın anavatanı der Doğan Cüceloğlu ..
Onlara anavatanında güzellikler verirsek yaşamları daha güzel olacak..
Yaşamızda herşey onlar içinse eğer gerçek fedakarlık onları iyi yetiştirmek ,özgüveni olan,kendi olan ve çevreyi de insanı da olduğu gibi kabel eden çocuklar yetiştirmektir..
(Yarın okullar açılıyor.Tüm öğrencilere ve meslektaşlarıma sbır özgüven ve güzel bir eğitim yılı diliyorum.)
E.S 08.09.2019 Pazar
ERSOY SELKİ 