Ben öğrenmeye aç bir çocuktum.Yerde gazete parçası görsem alıp okurdum.Bunun nedenini yıllar sonra anladım.”Bilmek, muhtaç olmayı,insana ihtiyaç duymayı”önlüyordu.Bu benim için çok güzel bir duyguydu..
Kitaptan okuyarak fotoğrafçılıkla ilgili yol kat ettim.Bilgisayarla ilgili ilk bilgileri dergilerden öğrendim.Ögretmen olduktan sonra başka okul istedim herkes gününü gün ederken ben oturup final dergileri ile çalışıp isteğime ulaştım.
Kafama.birsey koyarsam o iş bitene kadar herşeyi bir kenara (ailem hariç) bırakırım.Uyumam yemem içmem.
Okuduğum onca kitaptan ve hatta sinema filmlerden öğrendiklerimi yaşam kararlarında uyguladım.
Beni en çok etkileyen ise,emin olduğum konularda geri adım atmam.Sonu ne olursa olsun ısrarcı olurum.
İkincisi ise,net olmak.Netliği başta ortaya koymak olabilecek tüm olumsuzlukları baştan bitirir.Hata yanlış eksik ne varsa baştan ortaya koymak benim korunağım oldu.
Yapamayacağım hiçbir şey için yaparız ederiz demedim.
Bir insanda kalp temizliği, içtenlik,işini iyi yapma,şefkat görürsem o çok değerli olur.Kimliği,kim olduğu,mesleği,dili , dinî, rengi, kadınmış -erkekmiş farketmez.Eger o da bizi kabullenirse yaşamımda yer veririm..
Devamlı yarışma, öne geçme , statü,makam, meslek, olduğundan farklı görünmeye çalışan kişiler beni ilgilendirmez.Yaklaşmam yaklaşmasina sinir koyarım.
İnsanlara gereksiz umut vermem.Verebileceğim en önemli söz”Elimden geleni yapacağım”olur..
E.Selki